رازهای سرعت حرکت طعمه های مصنوعی در ساعات مختلف.
یکی از بحث های بشدت موثر در ماهیگیری "سرعت ماهیگیری" است.
برای روشنتر شدن این بحث سوالات زیر را )با توجه به خصوصیات ماهی تارگت) مطرح می کنیم؟
- در زمان اجرای متد اسپینینگ چه زمانی طعمه پرتاب شده را کندتر و چه زمانی سریعتر جمع می کنیم؟ و چه زمانی در آب شور سرعت زیاد جمع کردن طعمه عملا اسپینینگ را به جرکینگ تبدیل می کند؟
- در زمان ترولینگ چه زمانی سرعت قایق را کمتر و چه زمانی سرعت حرکت را تندتر می کنیم؟
- در اجرای تکنیک های جیگینگ چه زمانی اسپیدجیگ و چه زمانی اسلوجیگ بهترین انتخاب های ما هستند؟
- در ماهیگیری آب شیرین چه زمانی با سرعت چاله آب ها و مناطق ماهیگیری خوب را یکی پس از دیگری طی می کنیم و چه زمانی روی یک چاله آب با تمرکز بالا وقت زیادی را صرف همان چاله آب می کنیم؟
* ( برای روشنتر شدن این بحث از سایر فاکتورهای موثر مثل کدر و یا صاف بودن آب و شدت نور و شدت جریان و دمای آب و محدودیت های حرکتی طعمه های مصنوعی صرف نظر کرده ایم )
برای اینکه ورود بهتری به این موضوع داشته باشیم از مفاهیم ساده و همگانی شده در ماهیگیری شروع میکنیم.
همه ما می دانیم که برخی ساعت ها برای ماهیگیری طلایی هستند، مثلا برای سید قزل آلا اول صبح قبل از اینکه آفتاب روی آب افتاده باشد و یا هنگام غروب خورشید، برای اردک ماهی صبح ها تا کمی دیرتر مثلا ساعت 10 یا 10:30 صبح و همینطور هنگام غروب، در سورف کستینگ یا اسپینینگ اینشور در زمان مد، در ماهیگیری از روی قایق در وسط دریا وقتی جذر شروع می شود و یا برای صید ماهی های سخره ای در زمان شروع وزیدن باد بحری و...
ولی در عین حال همه ما همین ماهی ها را در ساعتهای دیگری هم صید کرده ایم! معنی این مفاهیم چیست؟
حالا سراغ یک مفهوم همه گیر دیگر می رویم، در زمان ماهیگیری همیشه این سوال در ذهن ما هست که آیا در این ساعت ماهی ها در حال تغذیه کردن هستند یا نه ؟ یا به قول ماهیگیران نواحی سواحل خزر، ماهی در حال خوراک کردن هست یا نه؟
موضوع اصلی این است که اکثر ماهی ها معمولا در هر 24 ساعت 2 یا 4 بار و هر بار بین 1 تا 3 ساعت در حالت اکتیو هستند ( در مورد ماهی های غیر شکارچی مثل کپور و آمور زمان هر دوره اکتیو بودن طولانی تر است ) و در سایر ساعتها ماهی ها در حالت ایناکتیو و یا غیرفعال به سر می برد.
ماهی ها در حالت اکتیو به دنبال تغذیه کردن هستند ولی این به آن معنی نیست که در حالت غیر فعال به هیچ عنوان تغذیه نمی کنند! ترجمه دقیق این حالت این است که ماهی ها در حالت اکتیو آمادگی کامل برای صرف کردن انرژی برای شکار و تغذیه را دارند ولی در حالت ایناکتیو و یا غیر فعال حاضر نیستند برای تغذیه انرژی زیادی را صرف نمایند، به زبان ساده تر می توان گفت که ماهی در طول زمان های ایناکتیو بودن یاد گرفته است که چون این ساعت ها بهترین ساعتهای تغذیه از نظر راندمان نیستند،پس بهتر است که در این ساعتها از فعالیت اجتناب کرده و به استراحت و ذخیره انرژی بپردازد.
در دنیای بیرون از آب یک شکارچی قدرتمند مثل یک شیر را در نظر بگیرید، در زمان شکار او حاضر است برای بدست آوردن شکار جستجو کرده کمین و حمله کرده و با دویدن با سرعت زیاد انرژی زیادی را برای گرفتن شکار صرف نماید پس احتمالا در چنین ساعتهایی حیوانات اطراف در شعاع چند کیلومتری در امان نیستند ولی در وسط ظهر در حالی که زیر یک سایه درخت خوابیده است حتی گله های شکاری که از فاصله 200 متری او در حال گذر هستند توجه او را جلب نمی کند ولی اگر یک شکار بیش از حد به او نزدیک شود و از آن مهمتر ضعیف و کند و زخمی به نظر برسد به نحوی که شکار کردنش نیاز به صرف انرژی زیادی نداشته باشد، بدون شک برای شکار این لقمه راحت و هدیه رایگان طبیعت تردید نخواهد کرد!
در مورد یک ماهی هم دقیقا این رویه صادق است حتی با تاثیر خیلی بیشتر!
خوب پس می توان نتیجه گرفت که کشف ساعتهای اکتیو بودن ماهی کلید طلایی افزایش راندمان در ماهیگیری است و چراغ سبز به افزایش سرعت به منظور بیشتر دیده شدن طعمه است. حال چطور از این ساعات مطلع می شویم؟
به صورت تجربی ساعتهای اکتیو بودن ماهی ها بخصوص در آب شیرین قابل حدس زدن می باشد ولی این موضوع قطعی نیست به همین دلیل عمده ماهیگیران برای اطلاع از این موضوع از یک رویه خیلی ساده استفاده می کنند.
در آب شیرین وقتی یک ماهیگیر در حال پیمایش چاله آب ها و یا مناطق مناسب برای پرتاب است در صورتیکه پرتاب های اول منجر به صید شود احتمالا نشان دهنده ساعت اکتیو بودن ماهی تارگت است پس ماهیگیر می تواند تا زمانیکه این رویه تکرار می شود سرعت پیمایش را افزایش دهد یا در ترولینگ آبشور وقتی که فاصله بین صید ها کم و کمتر می شود می توان با احتیاط بر سرعت پیمایش افزود و با فاصله افتادن بین صیدها بهتر است که کمی از سرعت قایق کم شود
در جیگینگ هم وقتی فاصله هر 2 صید در منطقه در حال کاهش است، بهترین انتخاب اجرای تکنیک های اسپیدجیگ خواهد بود ولی وقتی صید با وقفه روبرو می شود کم کم تکنیک به سمت ترکیبی و نهایتا اسلوجیگ حرکت می کند.
همین افزایش و کاهش سرعت در اسپینینگ آبشور هم صادق است.
*.(تمام این نوشته با فرض حضور در در مناطقی است که وجود جمعیت ماهی تارگت قبلا اثبات شده باشد).
گردآورنده: آرش امینی
تابستان 96
