سد گلپایگان اولین سد مخزنی خاکی و اولین سد مدرن ایران است. سد گلپایگان در سال ۱۳۳۶ به بهره‌برداری رسیده است. سد سنگریزه‌ای گلپایگان با هسته رُسی مایل است و با شیوه قدیمی ساخت سدهای خاکی بر روی پی سنگی ساخته شده‌است. در سال 50 – 1349، به تراز تاج سد ۵ متر و به تاج سرریز آن، ۷ متر افزوده شد و در نتیجه ظرفیت مخزن از ۲۸ به 42.5 میلیون متر مکعب افزایش پیدا کرد. سد گلپایگان در ۲۵ کیلومتری جنوب غربی و ۱۸ کیلومتری جنوب باختری شهر گلپایگان در نزدیکی روستای «اختوان» بر روی رودخانه قم‌رود (اناربار) واقع شده‌است. ارتفاع سد از سطح زمین ۵۷ متر است. تجهیزات فنی و امکانات رفاهی در زمان ساخت این سد محدود بود ولی با تلاش شبانه‌روزی و دلسوزانه سازندگان آن بعد از گذشت سالیان دراز از زمان بهره برداری تاکنون ایمنی و پایداری سد مطلوب و قابل قبول و مهم‌ترین منبع تأمین آب کشاورزی زمین‌های گلپایگان است.  در سد گلپایگان ماهی‌های زیر یافت می‌شود : سوف، کپور، ماهی سفید رودخانه‌ای و قزل آلا( در ورودی سد).

به دلیل قدمت زیاد سد گلپایگان، این مخزن دارای ماهیان کپور با سایز بزرگ بوده که در صید ورزشی از اهمیت خاصی برخوردار است، در این سد صید شدن ماهی کپور به وزن 22 کیلوگرم به صورت بگیر و رها کن تایید شده است.