سلام دوستان
در مطالب پیشین ، مطالبی چند در زمینه مهار و کنترل ماهی – مشخصا کپور ماهیان - پس از به قلاب افتادن ، ارایه گردیده است . در این مطلب بر آن شدم تا یک موضوع بسیار مهم که بیشتر ماهیگیران در فرایند کنترل ماهی ، از آن غافل میشوند را ذکر کنم .
تمامی ماهیان پس از به قلاب افتادن تلاش میکنند تا با حرکات مختلف ، خود را از قلاب برهانند . حرکات مذکور برای هر ماهی متفاوت بوده و به ویژگی های آناتومی و رفتاری ماهی باز میگردد . ناگفته پیداست که نحوه مبارزه برای مهار و کنترل هر گونه از ماهیان ، رابطه مستقیم با نوع واکنش ماهی مزبور داشته و امکان ارایه یک فرایند مشخص برای مهار تمام ماهیان وجود ندارد .
اما موضوعی که در این بحث به آن پرداخته میشود ، شاید در مورد تمامی ماهیان "آب شیرین " صدق کند .
بدون شک بخشی از عکس العمل های ماهی در هنگام مبارزه برای رهایی از قلاب ، متاثر ازفرایند مبارزه ماهیگیر است . در واقع میزان و تعداد و شدت عکس العمل های انفجاری ماهی ، رابطه مستقیمی با انجام رفتار های مشابه توسط ماهیگیر دارد . به عنوان مثال بستن کلاچ و سفت کردن نخ و کشش ماهیگیر ، منجر به کشش بیشتر از جانب ماهی خواهد شد . ضربه های محکم ناشی از به اصطلاح پمپ کردن های پی در پی و کوتاه وسریع ، منجر به ضربه های متقابل در زیر و سطح اب خواهد بود و البته مهمترین نکته ، اعمال جنب و جوش و تکان های غیر ضروری چوب ماهیگیری و حتی تقلا و "حرکات ناشی از هیجان" ماهیگیر ، منجر به بروز رفتار ها و عکس العمل های متقابل از جانب ماهی خواهد بود و مجموع همه رفتار های یاد شده نتیجه ای جز افزایش احتمال از دست دادن ماهی در پی نخواهد داشت .
حساس ترین زمان در تاثیر رفتار های یاد شده موقعی است که ماهی به ساحل نزدیک شده و توسط ماهیگیر هیجان زده و همراهان هیجان زده تر رویت میشود ، غافل از آن که رفتار های هیجانی ماهیگیر و همراهان نیز در معرض دید ماهی قرار گرفته و تاثیرات مستقیم این رفتار ها ، بوسیله نخ متصل به قلاب توسط ماهی به وضوح حس میگردد .
حرکات تند و سریع تور دستی برای قرار دادن آن در مسیر حرکت ماهی ، یکی از اشتباهات فاحش اکثریت ماهیگیران است . روال درست در این زمینه ، ثابت نگاه داشتن چاک در یک نقطه و عمق مناسب وهدایت ماهی به روی آن است و نه دنبال کردن ماهی با آن !!!!!
از این رو یکی از مهمترین اصول کنترل و مهار ماهی ، مسلط بودن به رفتار های خود و اجتناب از فریاد های بلند و عکس العمل های ناشی از هیجان زدگی توسط ماهیگیر و همراهان می باشد .
یکی از تاثیرات مهم این رفتار ها ، عکس العمل های ماهی پس از هدایت روی تشک ماهی و هنگام توزین و عکس برداری و رهاسازی میباشد . تجمع ماهیگیران ( بخصوص با هدلایت های روشن بالای سر ماهی و ماهیگیر ) ، صحبت کردن ها ، عجله ماهیگیر در برداشتن ماهی روی دست و تکان های شدید ، پرتاب سیل گونه آب روی ماهی به منظور مثلا محافظت ماهی و رفتار های متعدد مشابه تاثیرات منفی در عکس العمل ماهی دارد که در این مرحله به افتادن و اسیب دیدن ماهی ، منجر میگردد .
امید است ماهیگیران عزیز برای اجتناب از فرار ماهی در مراحل مختلف و جلوگیری از آسیب دیدگی ماهی در مرحله اخر و همچنین افزایش لذت خود از کل فرایند ماهیگیری ، نسبت به رعایت موارد یاد شده اهتمام ورزند .
پ ن : یکی از غلط ترین و غیر تخصصی ترین رفتار ها در کل فرایند ماهیگیری ، تجمع سایر ماهیگیران در اطراف ماهیگیری است که در حال مبارزه ، چاک زدن ، توزین ، عکاسی و رهاسازی ماهی میباشد .
بهزاد فتحی
فروردین 97
behzad fathi